A good traveler has no fixed plans

Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Age, inquies, ista parva sunt. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Age, inquies, ista parva sunt. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quae duo sunt, unum facit. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? At hoc in eo M. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Facete M. At hoc in eo M. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quare ad ea primum, si videtur; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.